Doğaçlama Yalnızlık

Yalnızken farkediyor insan,  içindekini de dışındakini de. Küçük ıssız detayları, sadelikleri. Bir kedinin sevgisine  ne denli ihtiyaç duyduğunu o vakit anlıyor. Bir karıncanın yaşamına saygı duymayı, bir çiçeği koparmamasi gerektiğini...Yalnızlık, şiddeti alır taaaa insanın dışına bırakır. Kendilik'te şiddete yer yoktur.
Yalnızlık, insanın en insani hali gibi geliyor bana. Yalnızken farkındasındır; sokakta oturan bir köpek nasıl da üzgün,  yağmur sonrasında görmeden üzerine bastığın salyangoza en çok yalnızken üzülürsün. Kışın odada bulduğun böceği dışarı atarken çok tereddüt edersin.

Yalnızlığın binbir renk tonu var sanki. Huzünlendiren, huzur veren, mutlu hissettiren, acizleştiren, düşündüren, sevmeyi öğreten. Limon sarısı, gün ortasında gökyüzü mavisi, turkuaz, gün batarkenki mavilik, beton grisi, nar çiçeği.

Yalnızlığın her tonuna aşığım ben. Asil bir yaşam biçimi gibi gelir bana yalnızlık. Güçlü hissettiriyor.Yalnızken vicdanım daha güçlüdür. Bazen uyuyasım gelir, bir köpeğin yanına kıvrılsam derim. Ne kaybederim ki? Birkaç kişi güler geçer belki. Bense onun ne hissettiğini hissetmeye çalışırım.
Ben büyüyünce köpek olmak istiyorum. Çünkü köpekler çok güzel seviyor. Büyüdüm yeterince aslında.  Sevmeyi de yavaş yavaş öğreniyorum.  Köpek olma yolunda ilerliyorum.
 Yalnızlık dramadır,  tek kisilik doğaçlamadır.Oyunun kurallarını sen belirlersin. Oyun bitince çok fazla alkış alamayacağın malum. Ama kendini kazanırsın.

Dünya vatandaşı bir ingilizce öğretmeni, A world citizen and English language teacher.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

UGANDA’DA BİR MUZUNGU

Resim
Uganda, ilk yurtdışı tecrübem. Yaklaşık üç aydır buradayım. Daha önce yaşadığım bazı anları mutluluk diye adlandırdığım için “mutluluk” kelimesinden özür diliyorum. Çünkü ben burada hissettiğimin dışında hiçbir zaman tam anlamıyla var olamadım. Var olmak tam anlamıyla hissetmek benim için. Ben Uganda’nın tam içindeyim bütün ruhumla. Buradaki çocuklara bayılıyorum. Türkiye’deyken çocukları sevmediğimi düşünürdüm, hatta ben neden öğretmenlik seçtim diye çok düşündüm. Bu mesleği yapıp yapamayacağım üzerine çok kafa yordum. Orada öğretmenlik yaparken hep rol yaptım, kendimin dışına çıktım. Burada sınıfta kahkahalar atıp iki dakika sonra dersime devam   edebiliyorum. Çocuklar verdiğim şeyi almayı biliyorlar ve daha fazlasını istiyorlar, ben de bu konuda çok istekliyim. Burada anasınıfı, bir ve ikinci sınıf çocuklarının dersine giriyorum. Anasınıfı çocuklarıyla drama, el işi aktiviteleri ve boyama yaptırıyorum. Onlarla çalışmaktan çok keyif alıyorum. Bazı çocuklar benim kendi di
Devamı

Utangaç Sevgiliye

Olsaydı eğer yeterince yerimiz ve biraz zamanımız işte belki o zaman, sevgili hanımefendi, çekilirdi nazınız oturur düşünürdük, ne yapıp ne etsek de uzun aşk günlerini hoşça geçirsek diye. sen hindistan’da, ganj kıyısında yakutlar bulurdun, bense akıntısında humber nehrinin, yakınırdım senden gündüz gece. seviyor olurdum seni tufan’dan on yıl önce ve sen - eğer lütfedersen – reddederdin yahudiler ikna olup dinden dönene değin. aşkım bir bitki gibi büyür yayılırdı imparatorluklar bile yanında ufak kalırdı gözlerine övgüler düzmek alırdı yüzyılımı ve tabii seyredeceğim o muhteşem alnını iki yüzyıl sürerdi tapmak göğüslere tek tek gerisi içinse tam otuz bin yıl gerek. en az yüzyıl vermeli her uzvuna ayrı ayrı ancak sonuncusunda açılmalı kalbinin sırrı çünkü, sevgili bayan, sizin hakkınız budur zaten ben de başka türlü sevemezdim, doğrudur. ama bir ses var ki, hep duyuyorum ardımda zaman üstümüze geliyor kanatlı arabasında ve ondan sonra her şeyin ötesinde serilip
Devamı

Aşk Çemberi

Resim
Zaman çemberi aşk çemberini etkisi altına almaya çalışıyor. Aşk çemberi bir çocuk edasıyla omuz silkip, devam ediyor çemberin içini oyalamaya. Bir örüntü oluşturuyor ağaçlardan, çiçeklerden, bir amaca hizmet etmeyip kendi yaşamının farkında olan bütün hayvanlardan, sevgiden, sevginin pudra pembesi tonundan.
Devamı