Kayıtlar

Ocak, 2019 tarihine ait yayınlar gösteriliyor

Makyajsız bile güzel kadın

Resim
Şu sıralar 'makyajsız bile güzel olan kadın' diye bir itham şekli var sosyal medyada. Bazı erkekler sadece erkek oldukları için aşırı bir özgüvenle büyüyorlar. Erkek olmayı bir ayrıcalık gibi görüyorlar. Ve kadınları dış görünüşleriyle istedikleri gibi eleştirme hakkını buluyorlar. Bir kadın makyaj yapmak zorunda değildir, biz makyajla doğmadık ki. Doğal halimizle, makyajsız bir bütünüz. Makyaj yapmıyorsak veya makyajsız halimizle güzel isek bu bir iltifat sebebi olmamalıdır bizim için. Aksine ben bunu hakaret olarak algılıyorum, makyajla güzel olma fikri bize dayatılmıştır sanki. Ya da zayıf olursak güzelizdir, kabul edilebilirizdir fikri. Kimseye kendimizi kabul ettirmemize gerek yok. Bir insan var olduğu için dünya tarafından kabul edilmistir. Bir insan kendine göründüğü şekliyle mutlu hissedebilmelidir sadece.

İnsan, sevmeli

Resim
Hep bir yolculuk hissi içimdeki, Deniz görmeli her insan İnsan sevmeli İnsan, sevmeli

Modern vicdan

Uzun zamandır bu anı bekliyorum. Sorumluluklarımın olduğunu düşünmeksizin sadece yazmayı. Bu dönem, yorucu ama aynı zamanda kendimi yaptığım şeylerden memnun hissettiğim bir süreç oldu. Bu memnuniyetim beni öz-güvenli kılıyor ve bu aralar kendimden beklemediğim şekilde iletişim kuruyorum insanlarla.Hala pek yakın arkadaşım yok, ama çok değer verdiğim, sevdiğim ve onların da bana değer verdiğini hissettiğim insanlar var hayatımda.Artık kimseyi memnun etme, ve böylece kabul görme gibi bir ihtiyacım yok.Ve bazı insanlarla iletişim kurma çabası göstermemeye özen gösteriyorum. Geçen gün sınav vaktinden 15 dakika sınav salonuna girdim ve iki arkadaşım birden seslendi. Hoşuma gitti ve merak ettim. Ancak sordukları şey, " Ebru, slayttan mı çalıştın yoksa sorulardan mı?" idi. Öncelikle bir "Günaydın" denmesini beklerdim açıkçası. İşte modern insanın problemi bu. Birilerine ihtiyaç duyarlarsa onunla iletişime geçiyorlar. İhtiyaç duymadıkları zaman da görmezden geliyorlar. Düş

Nerdeyim bilmiyorum.

Resim
İçimde bir burukluk var Bir okul çıkışı okul bahçesinin hissettiği gibi Yazın son günü boşalan bir şenzlongun Çok severek okuduğum kitabın son sayfasının Kendimi bir şeyin bitme noktasında gibi hissediyorum. Bitiş çizgisi gibi bir yarışın Haftanın son günü ya da Son yaprağını dökmeye hazırlanan bir ağaç gibi Bir çikolata dükkânının kapanış saati Bir nar ağacı tam anlatacak hislerimi. Kışa hazırlanıp yaz mevsimine ait hisseden bir nar tomurcuğu gibiyim bu aralar. Bir şeyleri kaybetmek üzere Özlemek duygusu bu birkaç kez hissettiğim. Ait olmadığım mevsime ayak uyduramadığım halde oyalanmak bu.