Utangaç Sevgiliye
Olsaydı eğer yeterince yerimiz ve biraz zamanımız işte belki o zaman, sevgili hanımefendi, çekilirdi nazınız oturur düşünürdük, ne yapıp ne etsek de uzun aşk günlerini hoşça geçirsek diye. sen hindistan’da, ganj kıyısında yakutlar bulurdun, bense akıntısında humber nehrinin, yakınırdım senden gündüz gece. seviyor olurdum seni tufan’dan on yıl önce ve sen - eğer lütfedersen – reddederdin yahudiler ikna olup dinden dönene değin. aşkım bir bitki gibi büyür yayılırdı imparatorluklar bile yanında ufak kalırdı gözlerine övgüler düzmek alırdı yüzyılımı ve tabii seyredeceğim o muhteşem alnını iki yüzyıl sürerdi tapmak göğüslere tek tek gerisi içinse tam otuz bin yıl gerek. en az yüzyıl vermeli her uzvuna ayrı ayrı ancak sonuncusunda açılmalı kalbinin sırrı çünkü, sevgili bayan, sizin hakkınız budur zaten ben de başka türlü sevemezdim, doğrudur. ama bir ses var ki, hep duyuyorum ardımda zaman üstümüze geliyor kanatlı arabasında ve ondan sonra her şeyin ötesinde serilip